از صبورے خــستـــہ ام
از فــَریــــادهایے که در گـــلویـــم خفـہ مانـد
از اشـــــــک هایــی که قـه قـه خنــــده شـב و از حــــرف هایے که زنـــده بہ گـــور گــَشت در گــورستاטּِ دلـــــم آســــاטּ نیست در پــَس خـــنـده هاے مصــنوعے گریــہ هاے دلت را ، در بــی پنـــاهیت در پشت هـــــزاراטּ دروغ پنهـــاטּ کنے ایــــטּ روزهــا معنے را از زنـدگـــے حذف کــرבه امـ برایـــم فرق نمــےکــُنـد روزهایـــم را چگونــہ قربانـے کنمـ
نظرات شما عزیزان:
جــایی که هَمــه بچـّـه پــولدارن
جـــایی که هَمـــه ی پــِسرا با غــِــیرتــَـن و هَمـــه ی دُخـــترا خـــوشگـِــل
اینـــجـــا هَـــمـــه تــَــک پـَــرن
هَمـــه با مــَــرام و با مَعـــرفــَـتن
اینجــــا هَمـــه ادعـــا دارن بهشون خـــیانَــت شُـده
ولـی کـــَسی نیست ک بگه خـــیانــَـت کــــرده
هـِـــــه دُنیــــای مَجــــازی = دُنیـــــای دروغ
برچسبها: